گسترده ترین عضو بدن پوست است که در افراد مختلف حالت های متفاوتی دارد. پوست، پوششی است که سطح بدن را می پوشاند. ضخامت پوست در جاهای مختلف بدن تفاوت داشته و دارای ضمائمی مانند غدد چربی، غدد عرق، فولیکول های مو و … می باشد. استفاده از کرم، لوسیون و تونیک ها همراه با نرمش های مخصوص، موقعی می تواند نتایج مثبت در سلامت و بهداشت پوست داشته باشد که اولاً مصرف کنندگان، آنها را بر حسب نوع پوستی که دارند بکار برند؛ ثانیاً از روش بکار بردن مقدار، زمان و دفعات استفاده از آنها اطلاع دقیقی داشته باشند. اولین و مهمترین قدم درانجام زیبا درمانی صورت، شناخت صحیح نوع پوست است. لذا در ابتدا تقسیم بندی انواع پوست ها را برحسب ظاهر آن از خارج، که ساده ترین راه شناسایی انواع پوست ها است، بیان می کنیم.
۱ ) پوست خشک
پوستهای خشک نازک و ظریفند و اپیدرم (روپوست) در این نوع پوست بسیار نازک است و ترشح غدد چربی در این نوع کم بوده و پوست کم چرب و حساس است و قابلیت تحریک زیادی دارد و در بعضی موارد عروق خونی زیر آن مشخص است.
مقدار منافذ در پوست های خشک بسیار کم و گاهی هیچ منفذی را بر روی آن نمی توان یافت. معمولاً پس از شستن صورت در این افراد، کشیدگی پوست مخصوصاً بر روی گونه ها حس می شود.
به علت زود شکنی و حساسیت زیاد پوست خشک، در ابتدا خطوط ظریفی در اطراف چشمان و لب ها تشکیل می شود که اگر به آنها رسیدگی نشود، تبدیل به چروک می شوند. این خطوط معمولاً در ابتدا در گوشه بالایی چشمها، دو طرف بینی و دهان و بعد روی پیشانی و میان دو ابرو ظاهر می شوند. در ضمن باید توجه داشت که کمبود پروتئین، کربوهیدرات ها و ویتامین ها و چربی ها می توانند در بدن سبب خستگی پوست شوند.
از موارد بسیار ملایمی برای شستشوی این نوع پوست ها باید استفاده کرد و بایستی دائماً پوست با مواد مرطوب کننده مرطوب گردد. البته کرمهای خیلی چرب هم مناسب نیستند. زیرا چربی زیاد باعث تحریک غدد چربی و تنبلی آنها در ترشح چربی می شوند. پوست خشک آمادگی زیادی برای چین و چروک دارد، اما امتیازش این است که مستعد جوش زدن نیست. پوست خشک نسبت به تابش مستقیم آفتاب، وزش باد و هوای سرد حساس می باشد.
برای سالم نگه داشتن پوست خشک، باید به آن رطوبت داد و برای شادابی و طراوتش باید از انواع ویتامین های E،C،B،A کمک گرفت. روغن بادام، روغن نارگیل، روغن زیتون، روغن ذرت، لانولین، زرده تخم مرغ، سیب، هلو، هندوانه، عسل، شیر و جو دوسر از مواد بسیار مفید برای پوست خشک بشمار می روند. از این موارد در تهیه ماسکها و کرم ها و لوسیون های پوست نیز میتوان استفاده نمود. خوشبختانه با مراقبت دقیق از پوستهای خشک و رسیدگی دقیق به آنها می توان این نوع پوست را به حالت طبیعی برگرداند.
۲ ) پوست چرب
پوست چرب برخلاف پوست خشک نسبتاً ضخیم بوده و دارای منافذ فراوان و بعضاً گشادی می باشد. غده های چربی پوست بسیار فعالند و بیش از حد معمول چربی تراوش می نمایند و اکثراً یک لایه چربی روی اینگونه پوستها دیده می شود و به پوست منظره براقی می دهد. غالباً منافذ باز و برجستگی های کوچک منتهی به رأس سیاه رنگ در این پوست دیده می شود. این افراد هنگام بیدار شدن از خواب صورت چرب و براقی دارند.
این پوست برخلاف نوع قبلی بسیار مقاوم است و دیرتر چروک می شود. لایه شاخی و کراتینه ضخامتش بیشتر شده و همین امر سبب ضخیم شدن پوست می شود. ولی از آنجایی که پوست های چرب مستعد جذب گرد و غبار می باشند و زود کثیف می شوند. باید در روز چند بار پاک شوند. لوسیون ها و کرم هایی مناسب این پوست هستند که رطوبتی و غیر چرب باشند.
برای مراقبت از پوست چرب، در درجه اول رعایت رژیم غذایی درست، لازم می باشد. شیرینی جات، غذاهای چرب، سرخ شده بر تحریک غدد چربی و در نهایت تراوش چربی می افزایند، در حالی که مصرف انواع میوه ها و سبزیجات، چربی را به تعادل می رسانند.
در مرحله بعد پوست چرب نیاز به مراقبت فراوان دارد و باید همیشه تمیز و دور از آلودگی باشد، زیرا مستعد جوش زدن است. همیشه باید پوست را با نوعی کرم مرطوب کنندۀ ملایم و کم چربی، مرطوب نگه داشت.
استفاده از ماسک هایی که باعث از بین رفتن پوسته و بقایای سلولی می شوند برای اینگونه پوستها اهمیت فوق العاده ای دارند، زیرا نه تنها به پاک کردن منافذ مسدود شده پوست کمک می کنند، بلکه بقایای سلول های مرده را نیز که باعث می گردد پوست، ظاهر ضخیم و چرم مانند پیدا کند، از بین می برند.
اولین و مهمترین قدم درانجام زیبا درمانی صورت، شناخت صحیح نوع پوست است
۳ ) پوست مختلط
پوستهای مختلط مجموعه ای از پوست چرب، خشک یا معمولی اند. به این صورت که قسمت هایی از بدن چرب و قسمت هایی هم معمولی اند. مثلاً در صورت؛ پوست پیشانی، بینی و چانه چرب و بقیه نقاط صورت خصوصاً شقیقه ها و گونه ها خشک می باشد. نگهداری و رسیدگی به این نوع پوستها کمی مشکل تر می باشد زیرا باید از هر دو روش خشک و چرب برای آن نقاط خاص استفاده گردد. متاسفانه این نوع پوست، عمومیت بیشتری دارد و برای تأمین سلامت پوست، استفاده از پاک کننده ها، تقویت کننده ها و کرم های مرطوب کننده در قسمت های خشک و چرب پوست باید به دو صورت منطبق با دو نوع پوست آن ناحیه از صورت باشد.
۴ ) پوست طبیعی
بهترین و سالم ترین نوع پوست طبیعی است. پوست طبیعی، پوستی است سالم، طبیعی و بی عیب، نه خیلی خشک است و نه خیلی چرب بدین معنی که تمام اجزاء پوست به اندازه و به موقع فعالیت می کنند. پوست نرمال رنگی زیبا دارد، صاف و نرم است، معمولاً بر روی ان چین و چروک، لک های ریز سفید، قهوه ای و آثار جوش دیده نمی شود. اشخاص کمی دارای این نوع پوست می باشند. البته اگر شخصی دارای چنین پوستی بود، بایستی برای نگاهداری و حفظ سلامت آن توجه کافی مبذول دارد، شستشو و تمیز کردن مرتب پوست با استفاده از لوسیون های گیاهی و تقویتی مناسب، باعث حفظ سلامتی این نوع پوست ها می گردد.
